روگانی تنها سردار شهر است

تیتر سه شنبه ی گذشته ی گاتزتا دلا اسپورت در مورد بحرانی که یوونتوس با آن مواجه شده است صحبت کرده بود، با این مضمون که برترین روزنامه ی ورزشی ایتالیا اعتقاد دارد که سران یوونتوس گرد هم خواهند آمد تا در مورد بحران مصدومیت فزاینده ی باشگاه بحث کنند.

قبل از تسلیم روز یکشنبه ی گذشته برابر جنوا، مربی ماسیمیلیانو آلگری بدون پائولو دیبالا، آندره آ بارتزالی و مارکو پیاتسا کار می کرد در حالیکه کلودیو مارکیزیو، ایگوایین و کیه لینی هنوز به آمادگی 100٪ نرسیده بودند.

با این حال، وضعیت بعد از آن بازی تنها بدتر شد، جایی که سایت رسمی یووه فاش کرد که دنی آلوز و لئوناردو بونوچی هم به لیست غایبان پیوسته اند. طبق بیانیه سایت این بازیکن برزیلی دچار شکستگی استخوان ساق پای چپ شده است در حالیکه دفاع وسط یووه با کشیدگی پای چپش مواجه شده است و بین 45 تا 60 روز دور از میادین خواهد بود.

 ^{بحران مصدومیت یوونتوس در یک تصویر. (توییتِ Vince Van Genechten در تاریخ 30 نوامبر 2016)}

در حالیکه مصدومیت ها در تمام خطوط واضحا نگران کننده هستند، اما این خط دفاع است که حالا بیانکونری بیشتر از هرجای دیگری در آن مشکل دارد. بعید است بونوچی و بارتزالی تا آغاز سال جدید به جمع نفرات تیم برگردند، در حالیکه هم کیه لینی و هم بن عطیه دائما به خاطر مصدومیت های کوچک بازی هایی را از دست می دهند.

جای تعجب نیست که این وضعیت باعث ایجاد شایعاتی در مورد خریدهای جدید شده باشد، گاتزتا دلااسپورت از لیندلفِ بنفیکا و ایوانوویچِ چلسی به عنوان اهداف احتمالی نام برده است.

اما تا قبل از باز شدن پنجره ی نقل و انتقالات، یوونتوس چند بازی سخت در لیگ و جام حذفی دارد تا سال 2016 را به پایان ببرد. آنها باید با دیناموزاگرب در لیگ قهرمانان بازی کنند، شهراورد تورین را با هم شهری شان تورینو برگزار نمایند، میزبان رم در تورین باشند و در بازی سوپرکاپ ایتالیا هم به مصاف میلان در دوحه بروند.

این لیست بازی حتی با تیم کامل هم نبردی دشوار خواهد بود، اما الگری حالا باید با بازیکنانی که در دسترس دارد از آن عبور کند. کیه لینی و بن عطیه اگر به دقت مدیریت شوند، به احتمال زیاد می توانند به تناوب در یک پست بازی کنند، اما این مشکلات مصدومیت بدون شک دنیله روگانی را در کانون توجهات قرار داده است.

پیشرفت این بازیکن 22 ساله از زمان بازگشتش به یووه در تابستان 2015 موضوع بسیار جذابی برای دنبال کنندگان وضعیت لیگ ایتالیا بوده است. از آن زمان او تنها 26 بازی برای باشگاهش انجام داده است که 8 تای آنها هم به عنوان یار تعویضی بوده است چرا که کیفیت مطلق بازیکنان روبرویش او را در رده ی آخر انتخاب های مربی قرار داده است.

الگری امثال مارتین کاسرس، پاتریس اورا و استفان لیختشتاینر را به او ترجیح داده، در غیر این صورت او مطمئنا می توانست بیشتر از این ها بازی کند، اما به هر حال روگانی در طی این مسیر در چند بازی بسیار حساس بازی کرده است.

این مدافع جوان تا پیروزی برابر سمپدوریا در ابتدای ژانویه هرگز در ترکیب اولیه ی یوونتوس قرار نگرفت، جایی که بعد از مصدومیت کیه لینی اجازه یافت که بیشتر در ترکیب ثابت به کار گرفته شود که شامل حضور 120 دقیقه ای برابر میلان در فینال کوپا ایتالیا هم می شود.

این روند در فصل جدید هم ادامه داشت، آنقدر قبل از دیدار ماه سپتامبر با کالیاری آلگری مجبور شد در مورد آینده ی این مدافع سابق امپولی در کنفرانس پیش از بازی صحبت کند:

دنیله روگانی از ابتدا بازی می کند و ما وضعیت مهدی بن عطیه را در روزهای آتی ارزیابی می کنیم. دنیله از زمان آمدن به اینجا پیشرفت زیادی کرده است، اگرچه مدت بازی او در فصل قبل نسبتا محدود بود. او در تابستان بسیار خوب تمرین کرده است و همان طور که قبلا گفته ام، او برای سال های آینده بازیکن مهمی برای یوونتوس خواهد بود، با توجه به تعداد بازی هایی که در پیش داریم، می توانید انتظار داشته باشید که این فصل بارها روگانی را ببینید.

او راست گفته بود، این بازیکن در سمت راست دفاع 3 نفره به میدان رفته و اولین گلش برای یوونتوس را به ثمر رساند، جایی که بعد از دفع والی ایگوایین توسط استوراری، یک ریباند ساده را به گل تبدیل کرد.

روگانی یووه اش را جلو انداخت.

(توییتِ‌ استریو سری آ‌ رادیو در 21 سپتامبر 2016)

او بلافاصله بعد از سوت پایان بازی، در حالیکه دلایل زیادی داشت تا احساساتی مثبت داشته باشد به خبرنگاران گفت:

من به خاطر اولین گلم، پیروزی و بسیاری دلایل دیگر خوشحال هستم.

او توانست نمایش سالمی داشته باشد و یوونتوس هم 4‐0پیروز میدان شد، او ثابت کرد می تواند با شدت عمل مورد نیاز و تمرکزی که آلگری از تیم می خواهد بازی کند، در توییت فور ― فور ― تو می توانیم گرافیک منطقه ای بازی او را ببینیم.

روگانی در آن بازی 1 تکل، 2 قطع توپ، 2 دفع توپ و پیروزی در 2 نبرد هوایی را ثبت کرد و در عین حال، 45 پاس از 50 پاسش را به مقصد رساند (90٪) و 3خطا هم انجام داد. اما خود او هم با مشکلات مصدومیت دست به گریبان شد.

این به آن معنا بود که او در حالی به ماه نوامبر رسید که بازی های بیشتری برای تیم ملی (2) انجام داد تا برای باشگاه (1) ، با این حال، او به سرعت برابر پسکارا و سویا به ترکیب اصلی برگشت و بعد در بازی مذکور با جنوا هم به جای بونوچی وارد میدان شد.

مشکلات مصدومیت باعث شده که یووه انسجام لازم را در دفاع نداشته باشد و اشتباهات بیشتری مرتکب شود و در فاصله های زمانی بسیار کمتری گل دریافت می کند. آلگری که دائما مجبور است ترکیب اولیه اش را عوض کند، شاهد است که خط دفاع سابقا مستحکمش حالا به طرز نگران کننده ای شکننده شده است و او حالا به روگانی نیاز دارد تا ثبات را به تیم برگرداند.

او که هم تیمی اش آلسیو رومانیولی در تیم زیر 21 سال ایتالیا را دیده بود که دقیقا همین کار را در میلان کرده، حالا باید چاره ی موقت دفاع از هم پاشیده ی یوونتوس باشد و روگانی می تواند این کار را انجام دهد.

وای، یووه حالا واقعا دچار بحران مصدومیت در خط دفاع شده است، روگانی باید حالا چند برابر بهتر شود (همان کاری که رومانیولی در میلان انجام داده است.)

توییت دیلان فای، 28 نوامبر 2016

اوضاع اصلا بر وفق مراد نیست، اما این ها فرصت هایی است که بازیکنان بزرگ باید از آن استفاده کنند، کلودیو مارکیزیو هم در سال 2006 وقتی یوونتوس دچار مشکل آمادگی بدنی در خط میانی شده بود این فرصت را یافت و بوفون بعد از اینکه پارما دو تا از دروازبان هایش را به خاطر مصدومیت قبل از بازی با میلان در سن سیرو دست داد، دیگر به عقب نگاه نکرد.

روگانی به لطف دو سال حضور قرضی در تیم سابقش امپولی، از هردو هم تیمی سابقش در هنگامی که فرصت استثنایی را کسب کردند تجربه ی بیشتری دارد. بازی این هفته برابر آتالانتا 108ـمین بازی دوران حرفه ای او به صورت ثابت بود و این بازیکن اهل لوکا در بازی امشب برابر دینامو نباید تحت تاثیر فشارها باشد و در هر صورت بهترین عملکردش را ارائه دهد.

نه، او این فصل به طور خاص درخشان ظاهر نشده، و بله، او احتمالا باید بیشتر از این ها در این یک سال و نیم بازی می کرد، اما هیچ کدام از اینها وقتی او دفعه ی بعد به زمین یوونتوس آرنا قدم بگذارد اهمیتی ندارد.

او در مصاحبه ی اخیرش با اسکای ایتالیا گفت:

همان طور که می دانیم، انتظارات از ما در این فصل بسیار زیاد است. من چه به عنوان بازیکن و چه به عنوان یک انسان در حال رشد هستم، همه ی اینها به لطف مسئولیت بزرگتر و محیطی است که در آن قرار دارم. من پیشرفت کرده ام، اما هنوز هم چیزهای زیادی باید بیاموزم تا بتوانم در آینده بخش مهمی از این تیم بشوم.

ارزیابی روگانی کاملا درست بود، اما حالا او دیگر وقتی برای انتظار ندارد. دیگر نمی تواند در پس زمینه کار کند، یووه به او نیاز دارد و او باید برخیزد و بلافاصله وارد عمل شود.

او بخشی از دفاعی بود که شامل بارتزالی، بونوچی و کیه لینی می شود و همواره انتظار می رفت دنیله سرانجام وارث این دفاع فوق العاده باشد. اما «BBC» برای مدتی نسبتا طولانی کنار هم نخواهند بود، این یعنی روگانی تنها سردار شهر است.

^{از بلیچرریپورت}

«به اشتراک گذارید»

نازنین راهبر«نگارنده اخبار»

ارتباط با نگارنده: